Ήδη το Σύνταγµα τις προηγούμενες μέρες γέμισε µε τα πολύχρωµα άρµατα των γκέι και των λεσβιών.
Ισως και να έχετε δει τις αφίσες. «Φίλα µε παντού». «∆ιεκδικούµε τα φιλιά µας στους δρόµους αλλά και στην τηλεόραση», µου διευκρινίζουν οι οργανωτές του Athens Gay Pride. «Να σταµατήσουµε δηλαδή να νιώθουµε σαν κυνηγηµένοι». 
Η Μαρίνα και ο Στέφανος περίμεναν αυτή τη µέρα σαν γιορτή. Τον Στέφανο όταν ήταν παιδί τον φώναζαν υβριστικά «αδελφή» και τη Μαρίνα την έδερναν µήπως και µπει στον «ίσιο δρόµο». Σήµερα είναι και οι δύο συνειδητοποιηµένοι οµοφυλόφιλοικαι ο Ιούνιος είναι ο µήνας της υπερηφάνειάς τους. Οι γκέι, οι λεσβίες, οιαµφισεξουαλικοί θα παρελάσουν σε πολλές πόλεις σε όλον τον κόσµο.

Στην Αθήνα η πρώτη παρέλαση έγινε το 2005 και από τότε κάθε χρόνο όλο και πιο πολλοί όλο και πιο τολµηρά «επιδεικνύουν» τη σεξουαλική τους διαφορά. Και για όποιον ρωτά αν είναι απαραίτητη αυτή η επίδειξη δύναµης της γκέι κοινότητας της χώρας, οι συνοµιλητές µου απαντούν µε τον χάρτη οµοφοβίας που κυκλοφόρησεπριν από λίγες µέρες στην Ευρώπη. Η Αγγλία, η Σουηδία, η Ισπανία είναι οι χώρες µε τα περισσότερα δικαιώµατα οµοφυλοφίλων, ενώ στον αντίποδα βρίσκονται η Ελλάδα και οι βαλκάνιοι γείτονές 

ΜΑΡΙΝΑ, 21 ΧΡΟΝΩΝ«Με έστελναν σε ψυχολόγο για να µπω στον ίσιο δρόµο»


Η ΜΑΡΙΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΛΥΚΑ. Το στερεότυπο που θέλειτις λεσβίες µεφωνή φορτηγατζή δεν ισχύει ούτε εδώ. Αν και ο πατέραςτης για να την κοντράρει, της λέει ότι µοιάζει µε νταλικέρη. Η σχέση µαζί του ήταν πάντα ταραγµένη. 

Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν 9 χρονών, συνασπίστηκαν όµως για να αντιµετωπίσουν την «αρρώστια» της Μαρίνας. Φωνές, ξύλο, αποµόνωση, ψυχολόγοι. Το µόνο που κατάφεραν ήταν να την αποµακρύνουν από κοντά τους. 

Η Μαρίνα σήµερα σπουδάζει σε µια επαρχιακή πόλη. «Εξήντα από τους 500 φοιτητές είναι οµοφυλόφιλοι. Εµείς µεταξύ µας το ξέρουµε, η κοινωνία το ξέρει;». 

Πόσων χρονών κατάλαβες ότι σου αρέσουν τα κορίτσια; 

Στην Α’ Λυκείου έκανα µια φίλη που είχαµε µια πολύ περίεργησχέση. Ητανε σαν να είµαστε ζευγάρι χωρίς σεξουαλικές σχέσεις. Αισθανόµουνα πολύ έντονα µαζί της, πολύ κτητικά, πολύ ερωτικά. 

Σεξουαλικές σχέσεις µε αγόρια είχες;

Ναι από τα 14 µου. Ενανµήνα µε τον ένα, δύο µήνες µε τον άλλο, όχι κάτι σοβαρό. Αυτά τα εφηβικά. Μέχρι που στην Γ’ Λυκείου γνώρισα στο σχολείο την Αλίκη. Εµένα δεν πήγε το µυαλό µου πουθενά γιατί ήταν πολύ κοριτσάκι, πολύ µπέµπα. Μου είπε ότιείχε κάνει «κάτι» µε µια κοπέλα, οπότε σκέφτηκα νατο δοκιµάσω κι εγώ. Επειτα από 2 µήνες, κάτι µαθεύτηκε στους γονείςµου και αρχίσανε τα προβλήµατα. Ο πατέραςµου έφτασε στο σηµείο να µε χτυπήσει. Και µε τη µάνα µου παίζαµε ξύλο,έτρωγε όµως και αυτή µερικές. Από τον πατέρα µου τις έτρωγα µόνο. 

Τι τους είπες για την Αλίκη;

Στην αρχή τούς έβγαλα τρελούς. «Τι είναι αυτά που λέτε, η κοπέλα είναι µια χαρά, δεν τρέχει τίποτα». Κάποια στιγµή το παραδέχτηκα και τα Χριστούγεννα ξεκίνησα ψυχοθεραπεία. Εγώ το ζήτησα γιατί ήθελα να βγάλω κάποια συµπεράσµατα για την οµοφυλοφιλία. Να δω αν είναι µια εφηβική τρέλα. Και οι γονείς µου το ήθελαν γιατί πίστευαν ότι θα µε βάλει στον ίσιο δρόµο. Υστερα από 8 µήνες κάναµε µια συνεδρία µαζί µε τους γονείς µου και πατέρας µου ρώτησε: «Πιστεύετε ότι είναι λεσβία και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ;». Η ψυχολόγος τού είπε: «Εγώ δουλεύω µε τη Μαρίνα για να είναι καλά µε τον εαυτό της. Το τι θα επιλέξει είναι δικό της θέµα». Και τότε αποφάσισαν ότι δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνω, µε έκλεισαν σπίτι, µε παρακολουθούσαν και µε την Αλίκη είχαµε σπάνια σεξουαλικές επαφές. Ηταν αδύνατο να το δεχτούν;


Τι να δεχτούν; Ο πατέρας µου έλεγε συνέχεια ότι αν τις πετύχω πουθενά θα τις σκοτώσω και τις δύο. 

Τώρα πώς είναι η ζωή σου;

Οταν έφυγα από την Αθήνα έκαναµια σχέση µε µια άλλη κοπέλα, αλλά το πήραν πρέφα οι γονείς µου και άρχισαν πάλι τις απειλές. Τους το έκοψα όµως. Τους είπα ότι η συγκεκριµένη κοπέλα δεν µασάει από τέτοια και το ξέρουνε και οι γονείς της. Τσακωνόµασταν συνέχεια, µου κάνανε πόλεµο νεύρων, ένα καλοκαίρι µου κόψανε τελείως τα λεφτά. 

Στο γκέι παρέιντ κατέβηκες;

Φέτος όχι. Πέρυσι κατέβηκα κρυφά, ήταν πολύ ωραία. Αλλά έχω βαρεθεί τις υστερίες του πατέρα µου. Για τα µαλλιά µου, για το ντύσιµό µου. «Πώς µιλάς έτσι σαν νταλικέρης». Τέλος πάντων. ∆εν µε έχει χαρακτηρίσει κανένας άλλος νταλίκα ή σκληροπυρηνική λεσβία. 

Με τη σχολή πώς τα πας;

Την τελειώνω. Σε τριάµισι χρόνια την έκανα. Βάλ ' το αυτό στα συν, γιατί κάποιοι λένε ότι είµαστε τελειωµένοι που δεν έχουµε ελπίδα µας.

Σύντομα το Β΄μέρος !!!