Οι αρμόδιοι στο Αζερμπαϊτζάν επιμένουν ότι οι γκέι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι στο διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision 2010, ο οποίος έχει φανατικό γκέι κοινό, που θα γίνει στην πρωτεύουσα Μπακού.
Ωστόσο, τέτοιες διαβεβαιώσεις έρχονται σε αντίθεση με τις εμπειρίες όσων από πρώτο χέρι έμαθαν πώς συμπεριφέρεται στους ομοφυλόφιλους η κοινωνία των Αζέρων. 
"Ο αδερφός μου έχει ορκιστεί να με σκοτώσει και μετά να αυτοκτονήσει", λέει ο Μπάμπι Μπαντάλοφ, ένας ριζοσπαστικός γκέι Αζέριος καλλιτέχνης, που πρόσφατα του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία.
"Την ημέρα που το γνωστοποίησα, η αδερφή μου μου ούρλιαζε στο τηλέφωνο και μου είπε να μείνω εκτός του Αζερμπαϊτζάν. Δε νομίζω πως θα ξαναμιλήσω σε κανέναν από τους δυο τους, ποτέ".
Ο κύριος Μπαντάλοφ μεγάλωσε σε μια απομακρυσμένη περιοχή του Αζερμπαϊτζάν και μετακόμισε στο Μπακού όταν ήταν 15 χρόνων.
Εκεί ζούσε μέσα στο φόβο, κρύβοντας το σεξουαλικό του προσανατολισμό από όλους, συμπεριλαμβανομένων των καλύτερών του φίλων.
'Χειρότερη από την πορνεία'
"Ξέραμε ότι ήταν γκέι", λέει η φίλη του Τόρα Αγκαμπαγιάνοβα, επίσης καλλιτέχνιδα.
"Αλλά ποτέ δε μιλούσε για αυτό, οπότε ούτε εμείς το αναφέραμε. Όταν παντρεύτηκε όλοι εξεπλάγησαν. Προσπάθησε σκληρά να συμμορφωθεί, βρισκόταν κάτω από μεγάλη πίεση".
"Στο τέλος, επέλεξε να μείνει πιστός στον εαυτό του, για αυτό έπρεπε να φύγει. Σαν ένα κεράσι με μια πέτρα μέσα του, αν το πιέσεις πολύ δυνατά, η πέτρα θα πεταχτεί έξω".
Μετά από χρόνιες προσπάθειες να κρύψει το σεξουαλικό του προσανατολισμό, ο κύριος Μπαντάλοφ ζήτησε πολιτικό άσυλο από τη Βρετανία το 2008.
Η αίτησή του όμως απορρίφθηκε με το επιχείρημα ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι παράνομη στο Αζερμπαϊτζάν.
Μια καμπάνια ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο προς υπεράσπισή του, η οποία οδήγησε στο να κάνει γνωστό τον προσανατολισμό του πίσω στην πατρίδα του, πρόκαλώντας τρόμο στην οικογένειά του που ζει στο πιο συντηρητικό μέρος της χώρας, στα σύνορα με το Ιράν.
"Η ομοφυλοφιλία εδώ θεωρείται χειρότερη από την πορνεία", λέει ο Γιαντιγκιάρ Σαντίκοφ, ένας ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταγόμενος από την ίδια περιοχή με το Μπαντάλοφ.
"Αν μια οικογένεια αποφασίσει να σκοτώσει ένα γκέι συγγενή, οι περισσότεροι άνθρωποι θα το εγκρίνουν. Έχω ακούσει για πολλές περιπτώσεις αυτοκτονίας ανθρώπων που υποπτευόταν ότι ήταν ομοφυλόφιλοι - δε γνώρισα ποτέ ένα ανοιχτά γκέι άτομο εδώ".
Προστατευμένη μειονότητα
"Κατά τη διεξαγωγή της Eurovision, κανένας δε θα ενοχλήσει τους γκέι ξένους στο Μπακού", είπε ο Αλέκπερ Αλίεφ, συγγραφέας και εκδότης ενός αμφιλεγόμενου βιβλίου που μιλά για την ερωτική σχέση ανάμεσα σε μια Αζέρια και έναν άνδρα από την Αρμενία, ιστορικό εχθρό της χώρας.
"Οι άνθρωποι δε νοιάζονται, αρκεί να μην ανήκει στην οικογένειά τους".
"Υπάρχουν κάμποσες διασημότητες που είναι ανοιχτά γκέι στο Μπακού, οι οποίοι έχουν λεφτά και σωματοφύλακες και έτσι είναι ασφαλείς.
Αλλά τίποτα δε θα αλλάξει για την πλειοψηφία των γκέι, ειδικά στην επαρχία. Αυτή η κοινωνία ποτέ δε θα τους αποδεχτεί".
Οι υπεύθυνοι Αζέριοι διαφωνούν, τονίζοντας ότι το Αζερμπαϊτζάν αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία το 2001.
"Πρόσφατα υπήρξε πολλή παραπληροφόρηση από κάποιους ομογενείς, για το πώς συμπεριφερόμαστε στην ομοφυλοφιλική κοινότητα εδώ", είπε ο Ελνούρ Ασλάνοφ, ανώτερος αξιωματούχος από την προεδρική διοίκηση.
"Για μας όλο αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανεπιτυχή προσπάθεια αυτών των αρνητών για να κερδίσουν περισσότερη φήμη αντίστοιχα στις πατρίδες τους, εν όψει του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision που θα γίνει στο Αζερμπαϊτζάν".
'Σχεδόν αλλοδαπός'
Ο Μπάμπι Μπαντάλοφ έχει πάνω σε αυτό διαφορετική άποψη.
"Η Eurovision θα γίνει στο 5 αστέρων ξενοδοχείο Europa", λέει.
"Όλοι γνωρίζουν ότι μετά τα μεσάνυχτα, όχι μακριά από αυτό το ξενοδοχείο μπορείς να βρεις γκέι σεξ με μια πόρνη τραβεστί.
Οι παντρεμένοι πηγαίνουν εκεί για διασκέδαση. Αλλά ακόμα και έτσι, η ομοφυλοφιλία είναι για αυτούς αηδιαστική".
Θυμάται το Μπακού με θλίψη. "Ήμουν μόνος, ένας ξένος, σχεδόν ένας αλλοδαπός".
Όταν η αίτησή του για άσυλο απορρίφθηκε στη Βρετανία, ο κύριος Μπαντάλοφ απευθύνθηκε στη Γαλλία.
Δύο χρόνια αργότερα του εγκρίθηκε τελικά πολιτικό άσυλο.
"Ήταν τα πιο φαντασικά, τα καλύτερα νέα στη ζωή μου", είπε.
"Φώναξα, έκλαψα και κυλλίστηκα στο πάτωμα του ταχυδρομείου. Ήμουν εκτός ελέγχου".
Παρόλο που ζει σε ένα πανδοχείο, είναι ένας καθιερωμένος καλλιτέχνης και σύντομα θα είναι ελεύθερος να ταξιδέψει ανά την Ευρώπη για να εκθέσει τη δουλειά του.
Νιώθει όμως πως η πατρίδα του δε θα γίνει ποτέ μέρος της Ευρώπης.
"Τα δικαιώματα όλων παραβιάζονται στο Αζερμπαϊτζάν", λέει ο κύριος Μπαντάλοφ, "και οι γκέι δεν αποτελούν εξαίρεση.
Αμφιβάλω ότι όσο ζω θα δω την πατρίδα μου να συμμετέχει στο μοντέρνο κόσμο".